Parametry w materiałach reklamowych

Parametryzacja ma duże zastosowanie w optymalizacji pracy z modelami 3D. Jej wykorzystywanie w codziennym projektowaniu wpływa znacząco na redukcję czasu tworzenia konstrukcji, nierzadko też takie modele mogą być wykorzystywane wielokrotnie, co jest jednym z głównych celi wykorzystywania parametryzacji. Najważniejsze na początku pracy w parametryzacji są założenia, które opisują zamysł projektowy i uelastyczniają go pod kątem przyszłego zastosowania.

W niniejszym artykule skupię się na opisaniu metodologii tworzenia parametrycznego modelu produktu POS, czyli reklamowego przedmiotu w postaci stojaka ladowego. Takie przedmioty często wykorzystywane są do promocji m.in.  przez producentów artykułów kosmetycznych. Na ilustracjach poniżej widać 2 przykładowe warianty przedmiotu skonfigurowane poprzez wprowadzenie odpowiednich parametrów.

 

 

ZAŁOŻENIA

– Wewnętrzne wymiary przegrody zależą od gabarytów kosza (realizowane dzięki konwersji czyli tzw. rzutowaniu krawędzi istniejących jako metody modelowania adaptacyjnego)
– Do wyboru są 2 układy przegrody (realizowane za pomocą parametrów wielowartościowych i listy kombi)
– Promienie i grubości ścianek w geometrii są jednakowe dla wszystkich części oprócz grubości ścianek przegrody (realizowane dzięki równościom w regułach)
– Rozpiętość uchwytu zależy od szerokości kosza i uwzględnia grubość ścianek kosza (realizowane dzięki równaniom)
– Szerokość uchwytu zależy od głębokości kosza w stosunku: szerokość uchwytu/głębokość kosza= 1/10
– Głębokość kosza może mieć 1 z 4 dostępnych wymiarów (realizowane za pomocą parametrów wielowartościowych i przycisków radiowych)
– Informacje o gabarytach kosza zapisywane są w opisie zespołu w i-properties (realizowane przez mapowanie właściwości)
– Kontrola wysokości uchwytu, która nie może być mniejsza niż wysokość kosza  (realizowane przez zaszyty komunikat o błędzie)

METODYKA

1. Stworzenie części bazowej Kosz, co uwzględnia:

– Wprowadzenie widocznych parametrów bezpośrednio w szkicu (S1=400, G1=300, R1=30, Gr1=5)
– odsunięcie konturu na O1 =5mm
– wyciągnięcie dna na 5mm
– wyciagnięcie ścianek na H1 = 250 mm
– dodanie otworów M5 na wkręt z łbem walcowym ISO 1207
– dodanie szkicu do wyfrezowania nazwy reklamodawcy
– dodanie wyglądów

 

2. Stworzenie części Uchwyt, co uwzględnia;

– wprowadzenie widocznych parametrów już w szkicu
– odsunięcie konturu na O2=5mm
– zamknięcie konturu
– wyciągnięcie symetryczne względem płaszczyzny szkicu
– dodanie otworów z pogłębieniem M5 na wkręt z łbem walcowym ISO 1207
– dodanie wyglądu

 

3. Stworzenie zespołu Stojak ladowy, co uwzględnia:

– dodanie Kosza jako części bazowej unieruchomionej w środku układu współrzędnych
– dodanie części Uchwyt i powiązanie jej otworów koncentrycznie z otworami kosza oraz powiązanie ścian ze sobą (zamiennie można wiązać z płaszczyznami początkowymi zespołu)
– dodanie elementów CC w postaci 2 x wkrętu ISO 1207 M5

 

4. Stworzenie części Przegroda jako części w kontekście złożenia, co uwzględnia:

– utworzenie nowej części poprzez Złóż/Utwórz i wybranie płaszczyzny odniesienia
– utworzenie szkicu, gdzie każda ścianka ma identyczną grubość Gp
– zrzutowanie krawędzi kosza na płaszczyznę szkicu
– powiązanie krawędzi ścianek ze zrzutowanymi krawędziami kosza
– wyciągnięcie profilu do górnej powierzchni kosza
– stworzenie nowego szkicu i nowego wyciągnięcia w identyczny sposób jak pierwszego, ale w postaci nowej geometrii
– dodanie wyglądu

5. Parametryzacja modelu złożenia, co uwzględnia:

– przepisanie parametrów użytkownika do parametrów modelu zespołu

– stworzenie nowej reguły iLogic z parametrami modelu
– dopisanie reguł zgodnie z założeniami uwzględniających wyświetlanie komunikatu w odpowiednim momencie, mapowanie właściwości w i- properties, uaktywnienie rodzaju przegrody w zależności od wybranego wariantu, aktualizację pliku.

 

Przedstawiona metodyka obrazuje hybrydowe wprowadzanie parametrów – nie wszystko zostało uwzględnione w regułach, ponieważ już na etapie tworzenia poszczególnych części zostały wprowadzone zależności, sterowanie wymiarami oraz charakterystyczne nazwy parametrów, przez co stworzenie konfiguratora iLogic stało się jeszcze bardziej intuicyjne. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby stworzyć model wg tradycyjnej metody, a potem wszelkie zależności opisać w oknie edycji reguł. Wówczas korzysta się z parametrów modelu  mających oryginalne nazwy i wyświetlanych w strukturze drzewa powyżej okna edycji lub ich później nadanych aliasów.

Po tych 5 krokach każda zmiana żądanego parametru będzie generowała inne wykonanie modelu. Aby uczynić to jeszcze bardziej intuicyjnym należy stworzyć formularz, który będzie pełnił role interfejsu do wprowadzania pożądanych wartości. Widoczny poniżej formularz ma własną szatę graficzną, objaśnione pola do wprowadzania wartości a także funkcję pojawiania się w momencie wstawiania takiego modelu do nadrzędnego zespołu.

 

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat projektowania parametrycznego w iLogic odwiedź nasz blog , gdzie znajdziesz artykuły o podobnej treści.

Jesteś zainteresowany ofertą na oprogramowanie lub usługi, a może konsultacjami lub szkoleniami? Skontaktuj się z naszym działem mechanicznym.

 

Zbigniew Alejster
696-988-660
Zbigniew.alejster@aecdesign.pl

Ewelina Starszewska
503-191-662
Ewelina.starszewska@aecdesign.pl

 

Chcesz wiedzieć więcej?

Oferta finansowania 0% przy zakupie nowych subskrypcji Autodesk
Jestem innowacyjny. Wdrażam Autodesk Vault – pobierz poradnik
Nowości Autodesk Vault 2021
Make Factory Grow – blog technologiczny
Zdobądź refundację do 85% kosztów zakupu oprogramowania Autodesk Vault lub kolekcji Product Design & Manufacturing Collection
Webinaria na żądanie
Webinaria z zakresu mechaniki i wytwarzania
Wymień licencje wieczyste 1998-2021 na subskrypcje i zaoszczędź 25%
Cyfrowy bliźniak (digital twin) – zapoznaj się z nim
Szanse dla Przemysłu 4.0 w nowej dekadzie
Plan oparty na osobach, a nie numerach seryjnych
Nowości Autodesk Inventor 2021
Tworzenie i publikowanie iPart do biblioteki Content Center w Autodesk Inventor
Zmodyfikuj numer katalogowy w zestawieniu komponentów
Przechodzę z 2D do 3D – co wybrać: Inventor czy Fusion 360?
Szybka parametryzacja konstrukcji ramowej w Autodesk Inventor z użyciem iLogic
Podstawowe operacje w Autodesk Inventor na przykładzie modelu felgi
Poznaj 7 trików, które uczynią Twój Inventor interface bardziej przyjaznym